StartupWeekend Córdoba 2015
Door: Kirsten Heijboer
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
21 April 2015 | Argentinië, Córdoba
English text below!
Normaal gesproken ben ik niet een persoon die graag alleen naar plekken gaat. Bijvoorbeeld alleen naar een feestje gaan waar ik alleen de jarige ken, vind ik echt verschrikkelijk, maar toch een van mijn dromen was om ver weg te gaan wonen voor een tijdje in een land dat totaal anders is dan Nederland. Dus daar ging ik dan op 31 Januari op naar Argentinië. Waar ik een cursus spaans zou gaan volgen en daar mijn stage zou gaan doen. Tijdens de vlucht was er een moment dat ik echt tegen mezelf moest zeggen dat het wel goed zou komen en nergens bang voor hoefde te zijn.
Toen kwam er een moment tijdens mijn stage dat Maria, mijn begeleidster, me vroeg of dat ik misschien wou meedoen in het StartupWeekend hier in Córdoba. Zonder na te denken antwoordde ik “ja, waarom niet.” , maar zoals altijd na een tijdje werd ik een beetje nerveus en op het moment dat ik naar de universiteit liep waar het evenement was, moest ik weer tegen mezelf aanpraten. Nu is het evenement afgelopen en ben ik zo blij dat ik heb deelgenomen!
Wat hebben we dus gedaan tijdens dit weekend?
Vrijdagmiddag begon het en toen ik aankwam was ik dus best nerveus en snapte niet precies waar ik heen moest en toen kwam er een man op me af om te vragen waar ik naar op zoek was. Toen ik begon te praten werd het voor hem duidelijk dat ik het Nederlandse meisje was dat stage loopt bij Incutex. Een van mijn collega's zat namelijk in de organisatie en had verteld dat ik mee zou doen. Nouja, deze man moest natuurlijk weer verder werken en toen was ik alleen en zag een jongen alleen zitten aan een tafel. Ik ben toen gewoon op hem afgestapt en daarna hebben we een tijdje zitten praten, totdat het tijd was om naar de zaal te gaan om de pitches te bekijken. 42 mensen hebben toen hun idee gepresenteerd. Daarna moesten we stemmen. Tijdens het pitchen was er een meisje en ik was heel erg geinteresseerd in haar idee. Ook had ik denk 25% van de ideeën niet begrepen, omdat ze met zo een accent of snelheid werden verteld. Uiteindelijk zat haar idee dus in de top 10. Tijd om groepen te vormen. Samen met de jongen die ik in het begin had ontmoet ging ik naar het meisje toe, maar we waren niet de enige. Op dit moment dacht ik dat ik nooit in het team terecht zou komen als zij zou gaan kiezen tussen al deze mensen. Aan het einde waren er nog 12 mensen over en zouden we met z'n allen een team vormen. Waarna besproken wie zich als wat had aangemeld en natuurlijk kwam er een moment dat iemand tegen me ging praten? Op dat moment heb ik snel verteld dat ik uit Nederland kwam, maar wel alles gewoon kon begrijpen en ook gewoon kon praten. Hierna was iedereen zo vriendelijk en wouden ze natuurlijk weten wat ik hier dan doe enz.
Op zaterdag gingen alle groepen naar een eigen ruimte. Hier deden wij eerst een spel om ons allemaal voor te stellen. Mijn naam is zo een beetje onmogelijk voor de mensen hier om uit te spreken, dus werd het al snel “Kris”, “Kristina” of “Holanda”. Toen was het tijd om te starten met het project en begonnen we het met het business model, de enquêtes en gebegonnen we het idee meer en meer uit te breiden. Ook kwamen er elke keer mentoren langs, maar die hadden elke keer een andere visie, waardoor wij en vooral ik erg in de war raakte. Uiteindelijk ging ik 's avonds naar de huis met geen duidelijk beeld van wat we zouden gaan presenteren de volgende dag.
Zondagochtend begonnen we weer vroeg en heb ik een tijdje met een aantal leden van het team gepraat en wat vragen gesteld en toen werd het me allemaal weer duidelijk. Een van de vrouwelijke mentoren had die dag er voor verteld dat we terug moest keren naar de MVP en dat gingen we dus toen. Wat betekende dat we een platform op het internet zouden ontwikkelen voor voedingsdeskundigen om via chats en videogesprekken hun sessies te houden met patiënten. Een aantal leden gingen de markt verder onderzoeken, andere gingen het prototype ontwikkelen en ik ging samen met een jongen de PowerPoint maken en opeens was het tijd om te gaan presenteren.
2 Van onze teamleden gingen het idee presenteren voor een jury. Ze presenteerden het idee, uitkomsten van de enquêtes en het prototype, wat een filmpje was dat liet zien dat iemand op het scherm haar gegevens invulden en daarna verscheen ik in een mini webcamsessie. De jury had maar een vraag en een beetje feedback, wat er verschilde met andere teams voor wie ze best wat vragen hadden. Dus dit zag ik als iets positief. Na een lange pauze was het dan tijd voor de uitslag. We waren niet vierde, niet derde, niet tweede en konden toch niet eerste zijn of toch wel?
En toen maakte de presentator zo een gekke beweging, waardoor ik kon lezen op het papier wat er stond, tenminste de eerste 2 letters. “CÓ” Huh wat??? enquêtes
En de winnaar is CÓMOCOMO!!!!
We sprongen uit onze stoelen en waren zo blij, maar vooral verbaasd! Het weekend had niet beter kunnen gaan. Ik heb zoveel nieuwe, aardige, geweldige mensen ontmoet en zoveel geleerd en vooral mijn spaans zoveel verbeterd. Het was echt super hoe mijn team me behandelde en zo me hielpen en me de tijd gaven om dingen te begrijpen. Ik zal nooit meer bang of nerveus zijn om naar plek te gaan waar ik niemand ken.
Kirsten Heijboer, stagiare van Incutex
----------------------------------------------------------------------------------------------
Normally I am not really a person who likes going to new places, for example parties where I don't know anyone etc., but one of my dreams has been for so long to live in a country that is totally different and that is really far from my home. So that's what I did the 31st of January I took the plane to Argentina to start a Spanish course and to do my internship, but during the flight I really needed a moment to tell myself that everything would be fine and I would going to have so much fun.
So when Maria, my supervisor of Incutex, asked me if I would like to participate in a StartupWeekend Córdoba 2015. I answered yes without even thinking about it, but of course after a while when the weekend came closer and closer I got a nervous, so during my walk to the university where the event took place. I told myself the same as during the flight. The event is over now and I am so happy that I participated. It was an amazing experience.
So what did we do during this weekend?
It started Friday in the afternoon. I entered the room a bit nervous and someone asked me if they could help me. I guess I looked a bit lost. After talking a bit with this guy it became clear to him that I was the Dutch girl who does her internship at Incutex, because one of my colleagues helped organized the event and told him about me. After that I was alone and saw a guy sitting alone and just walked to him and started talking. We kept talking and talking and he seemed really nice, so we went together to the pitches. 42 Persons were pitching. At the end there was a girl and to me her idea seemed the best for me to work on, because I thought it was really interesting and I did not like any other idea that much. So I voted for her idea and it ended up in the top 10. Then it was time to make groups. We went to the girl and there were a lot more people who went to her. I thought there is no chance that she will pick me in her team, but during the time that everybody was talking with each other some people left. At the end we were standing that with 12 people and decided to keep this team and then the moment came that someone asked me something, so I quickly answered and said “ I can speak Spanish and I understand almost everything, but just so you know I am not from here.” After this everybody was so nice and interested in what I was doing in Argentina.
The next day we needed to work on the idea. First we went to our own room and did a little came there to introduce ourself. My name is really hard to pronounce for the people here, so my name was Kris, Kristina or Holanda. Then we started to talk about the business model, send surveys and to expand the idea more and more. The whole day mentors kept walking in to listen to the idea and to give tips. That's why sometimes the idea changed a bit or the way to work out the idea. This confused me a bit, because it went so fast sometimes and I am not a really concentrated person, so sometimes I am a bit daydreaming, so I went home without an exact idea of what we were going to present the next day, but I thought we'll see.
Sunday after talking with some of the team members the idea was more clear for me again. Basically Saturday on of the mentors told us that we expanded the idea too much and that we should return to the MVP, which would be a web page on the Internet were nutritionists can offer consults to patients, but we needed a prototype, so 2 guys started to do the programming of the web page, others were looking for more information about the market and another guy and I started to make the PowerPoint and all of the sudden it was time to present everything in front of the judges.
2 Of the team members presented the idea, results of the surveys and a video that showed a computer screen where data was being filled in and a little shot of how a consulting session with the nutritionist would go. The judges ask one question and gave some feedback, which I saw as something really positive. For me it showed that everything was pretty clear for them, because they asked all the other teams more questions. At the moment that they were divulging who won the competition I was pretty nervous. We were not fourth, not third and not second and we could not be first or could we? Then the guy made a weird movement to the right which showed me a piece of the paper and I saw a “CÓ”... ¿What.. no other team has those letters?
“¡The winner is Cómocomo!”
We were so happy and surprised. The weekend could not have been better. I have met so many nice and amazing people. Learned so much and especially improved my Spanish so much. Thanks all of my teammates who really helped me and who had so much patience when I did not understand something straight away and I will never be scared and nervous to go to a new place where I don't know anyone.
Kirsten Heijboer, intern of Incutex
Normaal gesproken ben ik niet een persoon die graag alleen naar plekken gaat. Bijvoorbeeld alleen naar een feestje gaan waar ik alleen de jarige ken, vind ik echt verschrikkelijk, maar toch een van mijn dromen was om ver weg te gaan wonen voor een tijdje in een land dat totaal anders is dan Nederland. Dus daar ging ik dan op 31 Januari op naar Argentinië. Waar ik een cursus spaans zou gaan volgen en daar mijn stage zou gaan doen. Tijdens de vlucht was er een moment dat ik echt tegen mezelf moest zeggen dat het wel goed zou komen en nergens bang voor hoefde te zijn.
Toen kwam er een moment tijdens mijn stage dat Maria, mijn begeleidster, me vroeg of dat ik misschien wou meedoen in het StartupWeekend hier in Córdoba. Zonder na te denken antwoordde ik “ja, waarom niet.” , maar zoals altijd na een tijdje werd ik een beetje nerveus en op het moment dat ik naar de universiteit liep waar het evenement was, moest ik weer tegen mezelf aanpraten. Nu is het evenement afgelopen en ben ik zo blij dat ik heb deelgenomen!
Wat hebben we dus gedaan tijdens dit weekend?
Vrijdagmiddag begon het en toen ik aankwam was ik dus best nerveus en snapte niet precies waar ik heen moest en toen kwam er een man op me af om te vragen waar ik naar op zoek was. Toen ik begon te praten werd het voor hem duidelijk dat ik het Nederlandse meisje was dat stage loopt bij Incutex. Een van mijn collega's zat namelijk in de organisatie en had verteld dat ik mee zou doen. Nouja, deze man moest natuurlijk weer verder werken en toen was ik alleen en zag een jongen alleen zitten aan een tafel. Ik ben toen gewoon op hem afgestapt en daarna hebben we een tijdje zitten praten, totdat het tijd was om naar de zaal te gaan om de pitches te bekijken. 42 mensen hebben toen hun idee gepresenteerd. Daarna moesten we stemmen. Tijdens het pitchen was er een meisje en ik was heel erg geinteresseerd in haar idee. Ook had ik denk 25% van de ideeën niet begrepen, omdat ze met zo een accent of snelheid werden verteld. Uiteindelijk zat haar idee dus in de top 10. Tijd om groepen te vormen. Samen met de jongen die ik in het begin had ontmoet ging ik naar het meisje toe, maar we waren niet de enige. Op dit moment dacht ik dat ik nooit in het team terecht zou komen als zij zou gaan kiezen tussen al deze mensen. Aan het einde waren er nog 12 mensen over en zouden we met z'n allen een team vormen. Waarna besproken wie zich als wat had aangemeld en natuurlijk kwam er een moment dat iemand tegen me ging praten? Op dat moment heb ik snel verteld dat ik uit Nederland kwam, maar wel alles gewoon kon begrijpen en ook gewoon kon praten. Hierna was iedereen zo vriendelijk en wouden ze natuurlijk weten wat ik hier dan doe enz.
Op zaterdag gingen alle groepen naar een eigen ruimte. Hier deden wij eerst een spel om ons allemaal voor te stellen. Mijn naam is zo een beetje onmogelijk voor de mensen hier om uit te spreken, dus werd het al snel “Kris”, “Kristina” of “Holanda”. Toen was het tijd om te starten met het project en begonnen we het met het business model, de enquêtes en gebegonnen we het idee meer en meer uit te breiden. Ook kwamen er elke keer mentoren langs, maar die hadden elke keer een andere visie, waardoor wij en vooral ik erg in de war raakte. Uiteindelijk ging ik 's avonds naar de huis met geen duidelijk beeld van wat we zouden gaan presenteren de volgende dag.
Zondagochtend begonnen we weer vroeg en heb ik een tijdje met een aantal leden van het team gepraat en wat vragen gesteld en toen werd het me allemaal weer duidelijk. Een van de vrouwelijke mentoren had die dag er voor verteld dat we terug moest keren naar de MVP en dat gingen we dus toen. Wat betekende dat we een platform op het internet zouden ontwikkelen voor voedingsdeskundigen om via chats en videogesprekken hun sessies te houden met patiënten. Een aantal leden gingen de markt verder onderzoeken, andere gingen het prototype ontwikkelen en ik ging samen met een jongen de PowerPoint maken en opeens was het tijd om te gaan presenteren.
2 Van onze teamleden gingen het idee presenteren voor een jury. Ze presenteerden het idee, uitkomsten van de enquêtes en het prototype, wat een filmpje was dat liet zien dat iemand op het scherm haar gegevens invulden en daarna verscheen ik in een mini webcamsessie. De jury had maar een vraag en een beetje feedback, wat er verschilde met andere teams voor wie ze best wat vragen hadden. Dus dit zag ik als iets positief. Na een lange pauze was het dan tijd voor de uitslag. We waren niet vierde, niet derde, niet tweede en konden toch niet eerste zijn of toch wel?
En toen maakte de presentator zo een gekke beweging, waardoor ik kon lezen op het papier wat er stond, tenminste de eerste 2 letters. “CÓ” Huh wat??? enquêtes
En de winnaar is CÓMOCOMO!!!!
We sprongen uit onze stoelen en waren zo blij, maar vooral verbaasd! Het weekend had niet beter kunnen gaan. Ik heb zoveel nieuwe, aardige, geweldige mensen ontmoet en zoveel geleerd en vooral mijn spaans zoveel verbeterd. Het was echt super hoe mijn team me behandelde en zo me hielpen en me de tijd gaven om dingen te begrijpen. Ik zal nooit meer bang of nerveus zijn om naar plek te gaan waar ik niemand ken.
Kirsten Heijboer, stagiare van Incutex
----------------------------------------------------------------------------------------------
Normally I am not really a person who likes going to new places, for example parties where I don't know anyone etc., but one of my dreams has been for so long to live in a country that is totally different and that is really far from my home. So that's what I did the 31st of January I took the plane to Argentina to start a Spanish course and to do my internship, but during the flight I really needed a moment to tell myself that everything would be fine and I would going to have so much fun.
So when Maria, my supervisor of Incutex, asked me if I would like to participate in a StartupWeekend Córdoba 2015. I answered yes without even thinking about it, but of course after a while when the weekend came closer and closer I got a nervous, so during my walk to the university where the event took place. I told myself the same as during the flight. The event is over now and I am so happy that I participated. It was an amazing experience.
So what did we do during this weekend?
It started Friday in the afternoon. I entered the room a bit nervous and someone asked me if they could help me. I guess I looked a bit lost. After talking a bit with this guy it became clear to him that I was the Dutch girl who does her internship at Incutex, because one of my colleagues helped organized the event and told him about me. After that I was alone and saw a guy sitting alone and just walked to him and started talking. We kept talking and talking and he seemed really nice, so we went together to the pitches. 42 Persons were pitching. At the end there was a girl and to me her idea seemed the best for me to work on, because I thought it was really interesting and I did not like any other idea that much. So I voted for her idea and it ended up in the top 10. Then it was time to make groups. We went to the girl and there were a lot more people who went to her. I thought there is no chance that she will pick me in her team, but during the time that everybody was talking with each other some people left. At the end we were standing that with 12 people and decided to keep this team and then the moment came that someone asked me something, so I quickly answered and said “ I can speak Spanish and I understand almost everything, but just so you know I am not from here.” After this everybody was so nice and interested in what I was doing in Argentina.
The next day we needed to work on the idea. First we went to our own room and did a little came there to introduce ourself. My name is really hard to pronounce for the people here, so my name was Kris, Kristina or Holanda. Then we started to talk about the business model, send surveys and to expand the idea more and more. The whole day mentors kept walking in to listen to the idea and to give tips. That's why sometimes the idea changed a bit or the way to work out the idea. This confused me a bit, because it went so fast sometimes and I am not a really concentrated person, so sometimes I am a bit daydreaming, so I went home without an exact idea of what we were going to present the next day, but I thought we'll see.
Sunday after talking with some of the team members the idea was more clear for me again. Basically Saturday on of the mentors told us that we expanded the idea too much and that we should return to the MVP, which would be a web page on the Internet were nutritionists can offer consults to patients, but we needed a prototype, so 2 guys started to do the programming of the web page, others were looking for more information about the market and another guy and I started to make the PowerPoint and all of the sudden it was time to present everything in front of the judges.
2 Of the team members presented the idea, results of the surveys and a video that showed a computer screen where data was being filled in and a little shot of how a consulting session with the nutritionist would go. The judges ask one question and gave some feedback, which I saw as something really positive. For me it showed that everything was pretty clear for them, because they asked all the other teams more questions. At the moment that they were divulging who won the competition I was pretty nervous. We were not fourth, not third and not second and we could not be first or could we? Then the guy made a weird movement to the right which showed me a piece of the paper and I saw a “CÓ”... ¿What.. no other team has those letters?
“¡The winner is Cómocomo!”
We were so happy and surprised. The weekend could not have been better. I have met so many nice and amazing people. Learned so much and especially improved my Spanish so much. Thanks all of my teammates who really helped me and who had so much patience when I did not understand something straight away and I will never be scared and nervous to go to a new place where I don't know anyone.
Kirsten Heijboer, intern of Incutex
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
